Ubice mog oca i Novine (Kako se regionalna tv produkcija snašla sa najpopularnijim formatom u svetu?)
Meni - strastvenom fanu serija, je nekako uvek bilo krivo što se naši režiseri i scenaristi, i to ne samo u tv formatu, već i na filmu nisu posebno zainteresovali za žanr TRILER. Moj omiljeni.
Ni pre kada su stvarali Žika Pavlović, Slobodan Šijan, Puriša Đorđević, pa ni kasnije kada su na scenu došli Emir Kusturica, Zdravko Šotra, Srđan Dragojević... potpuni ignore!
Kad malo bolje razmislim, u domaćoj kinematografiji jedina dva trilera koja sam gledala su fantastična KLOPKA ( mada je i ona nekako više drama) i LAVIRINT sa pokojnim Gagijem, koji je bio samo korektan ali osveženje u moru socijalno teških drama i tra la la komedija. Isti je slučaj sa komšijama. Ni oni nisu hteli da zakorače na teren ubistva, teorija zavere, misterije, izgubljenih slučajeva i sličnog.
Možda se nikad i ne bi odlučili za taj žanr da krimi serije danas ne proživljavaju svoj zlatni period. Renesansu.
A sve je počelo od LOST-a i PRISON BREAK-a, serija koje su pokazale da ne moramo samo da gledamo sitcome i love sapunice, već ozbiljne dramske serije koje nude poseban krimi ugođaj sa odličnom glumačkom ekipom.
Nakon ovih serija usledile su možda još bolje - Breaking bad, Homeland, House of cards, Killing, Peaky blinders, Broadwalk empire, Vikings, Fargo, The Affair, Leftovers, Heroes i mnoge druge.
To je definitivno uticalo i na naše režisere i produkcijske kuće da se pozabave ovim formatom i pokažu koliko su dobri na "nepoznatom" ali krajnje popularnom terenu.
U skoro pa isto vreme RTS i HRT su startovali svoje krimi serije, glavna oružja nove sezone.
PRIČA
Srpska serija "Ubice mog oca" u režiji Predraga Antonijevića i Ivana Živkovića je za mesto ali i glavne aktere izabrala policijsku stanicu, fokusirajući se u startu na ubistvo jedne mlade devojke, ćerke uspešnog poslovnog čoveka.
Hrvatska "Novine" - inače tv debi Dalibora Matanića, nagrađivanog hrvatskog režisera filmova "Fine mrtve devojke", "100 minuta slave" i "Zvizdan", u središtu priče ima dnevni riječki list pod imenom Novine, čiji novinari počinju kopati po zataškanoj saobraćajnoj nesreći koja je odnela 3 mlada života.
Dok u srpskoj seriji ubicu režiser vešto skriva (iako nagoveštava ko bi mogao da bude iza ubistva), u hrvatskoj je ubistvo samo mamac za klupko kojim se odmrzavaju političke zavere i prevare, te se od gledaoca ne krije identitet ubice.
Za sada atraktivnost priče i brzina dešavanja su na strani srpske serije, koja režijski najviše podseća na italijanske krimi serije, dok je hrvatska daleko jača na polju scenaria (potpisuje ga Ivica Đikić, novinar koji je radio nekoliko godina kao glavni odgovorni urednik riječkog Novog lista) i režije.
GLUMA
Zvučnija ekipa prati "Ubice mog oca". U tome nema diskusije. Glogovac, Ninković, Stanić, Mirjana Karanović, Dragan Mićanović, Vuk Kostić, Nina Janković, Katarina Radivojević i Marko Janketić predstavljaju najbolje što srpski film trenutno ima. Fali još samo Sergej i krug bi bio zatvoren.
Međutim, dok je starija ekipa više nego dobra ( Nataša, Glogovac i Stanić odlični, ali odlični!), kod mladih jedino briljira Janketić. Nina Janković, Jelisaveta Orašanin i Vuk Kostić koji glumi glavnu ulogu, inspektora Aleksandra Jakovljevića, su razočarali. Posebno Vuk koji glumi bez energije i uverljivosti. U nekim momentima čak preamaterski.
Hrvati su se oslonili na proverene tv glumce i mlade nade, ali im je karta u rukavu naša Branka Katić koja (nisam pristrasna) briljira u ulozi novinarke Dijane, inače Srpkinje koja se vratila u rodnu Rijeku da radi za Novine.
Pored Branke bih izdvojila još Aleksandra Cvjetkovića ( preduzetnik Kardum koji kupuje Novine), Tihanu Lazović ( mladu ambicioznu novinarku) i Gorana Markovića ( novinara crne hronike).
ATMOSFERA
"Novine" su produkcijski jače, snimljene su na odličnom nivou i najviše liče na američke serije, posebno na Wire i na Killing. Za to je velikim delom zaslužna industrijska ali toliko fotogenična Rijeka, grad koji je zbog svoje vizualne specifičnosti i izabran za mesto dešavanja serije.
Ovaj grad i njegova spooky atmosfera su savršeno "montirani" sa pričom, seckanjem kadrova koji se često usporavaju. Rijeka nam se tako čini kao mračni, hladni Sijetl nad kojim je večito mrak i magla što doprinosi tenziji, zajedno sa muzikom riječkog benda Quassar čija fantastična pesma"TI" je poslužila za uvodnu i odjevnu špicu.
U srpskoj seriji boje su intenzivnije, ali Beograd nije iskorišćen. Šteta jer BG je vrlo fotogeničan, pogotovo njegova oronula Savamala, napušteni hangari kod Luke Beograd i u hladnim mesecima izgleda više nego spooky kada se na grad spusti jaka košava i londonska magla. Montaža je takođe mogla da bude malo bolja, sa usporenim kadrovima. Muzika isto jača tokom serije, jer sem uvodne špice koja je dobra i iza koje stoji Aleksandra Kovač, serija kao da nema nikakvu propratnu muziku.
Ni pre kada su stvarali Žika Pavlović, Slobodan Šijan, Puriša Đorđević, pa ni kasnije kada su na scenu došli Emir Kusturica, Zdravko Šotra, Srđan Dragojević... potpuni ignore!
Kad malo bolje razmislim, u domaćoj kinematografiji jedina dva trilera koja sam gledala su fantastična KLOPKA ( mada je i ona nekako više drama) i LAVIRINT sa pokojnim Gagijem, koji je bio samo korektan ali osveženje u moru socijalno teških drama i tra la la komedija. Isti je slučaj sa komšijama. Ni oni nisu hteli da zakorače na teren ubistva, teorija zavere, misterije, izgubljenih slučajeva i sličnog.
Možda se nikad i ne bi odlučili za taj žanr da krimi serije danas ne proživljavaju svoj zlatni period. Renesansu.
A sve je počelo od LOST-a i PRISON BREAK-a, serija koje su pokazale da ne moramo samo da gledamo sitcome i love sapunice, već ozbiljne dramske serije koje nude poseban krimi ugođaj sa odličnom glumačkom ekipom.
Nakon ovih serija usledile su možda još bolje - Breaking bad, Homeland, House of cards, Killing, Peaky blinders, Broadwalk empire, Vikings, Fargo, The Affair, Leftovers, Heroes i mnoge druge.
To je definitivno uticalo i na naše režisere i produkcijske kuće da se pozabave ovim formatom i pokažu koliko su dobri na "nepoznatom" ali krajnje popularnom terenu.
U skoro pa isto vreme RTS i HRT su startovali svoje krimi serije, glavna oružja nove sezone.
PRIČA
Srpska serija "Ubice mog oca" u režiji Predraga Antonijevića i Ivana Živkovića je za mesto ali i glavne aktere izabrala policijsku stanicu, fokusirajući se u startu na ubistvo jedne mlade devojke, ćerke uspešnog poslovnog čoveka.
Hrvatska "Novine" - inače tv debi Dalibora Matanića, nagrađivanog hrvatskog režisera filmova "Fine mrtve devojke", "100 minuta slave" i "Zvizdan", u središtu priče ima dnevni riječki list pod imenom Novine, čiji novinari počinju kopati po zataškanoj saobraćajnoj nesreći koja je odnela 3 mlada života.
Dok u srpskoj seriji ubicu režiser vešto skriva (iako nagoveštava ko bi mogao da bude iza ubistva), u hrvatskoj je ubistvo samo mamac za klupko kojim se odmrzavaju političke zavere i prevare, te se od gledaoca ne krije identitet ubice.
Za sada atraktivnost priče i brzina dešavanja su na strani srpske serije, koja režijski najviše podseća na italijanske krimi serije, dok je hrvatska daleko jača na polju scenaria (potpisuje ga Ivica Đikić, novinar koji je radio nekoliko godina kao glavni odgovorni urednik riječkog Novog lista) i režije.
GLUMA
Zvučnija ekipa prati "Ubice mog oca". U tome nema diskusije. Glogovac, Ninković, Stanić, Mirjana Karanović, Dragan Mićanović, Vuk Kostić, Nina Janković, Katarina Radivojević i Marko Janketić predstavljaju najbolje što srpski film trenutno ima. Fali još samo Sergej i krug bi bio zatvoren.
Međutim, dok je starija ekipa više nego dobra ( Nataša, Glogovac i Stanić odlični, ali odlični!), kod mladih jedino briljira Janketić. Nina Janković, Jelisaveta Orašanin i Vuk Kostić koji glumi glavnu ulogu, inspektora Aleksandra Jakovljevića, su razočarali. Posebno Vuk koji glumi bez energije i uverljivosti. U nekim momentima čak preamaterski.
Hrvati su se oslonili na proverene tv glumce i mlade nade, ali im je karta u rukavu naša Branka Katić koja (nisam pristrasna) briljira u ulozi novinarke Dijane, inače Srpkinje koja se vratila u rodnu Rijeku da radi za Novine.
Pored Branke bih izdvojila još Aleksandra Cvjetkovića ( preduzetnik Kardum koji kupuje Novine), Tihanu Lazović ( mladu ambicioznu novinarku) i Gorana Markovića ( novinara crne hronike).
ATMOSFERA
"Novine" su produkcijski jače, snimljene su na odličnom nivou i najviše liče na američke serije, posebno na Wire i na Killing. Za to je velikim delom zaslužna industrijska ali toliko fotogenična Rijeka, grad koji je zbog svoje vizualne specifičnosti i izabran za mesto dešavanja serije.
Ovaj grad i njegova spooky atmosfera su savršeno "montirani" sa pričom, seckanjem kadrova koji se često usporavaju. Rijeka nam se tako čini kao mračni, hladni Sijetl nad kojim je večito mrak i magla što doprinosi tenziji, zajedno sa muzikom riječkog benda Quassar čija fantastična pesma"TI" je poslužila za uvodnu i odjevnu špicu.
U srpskoj seriji boje su intenzivnije, ali Beograd nije iskorišćen. Šteta jer BG je vrlo fotogeničan, pogotovo njegova oronula Savamala, napušteni hangari kod Luke Beograd i u hladnim mesecima izgleda više nego spooky kada se na grad spusti jaka košava i londonska magla. Montaža je takođe mogla da bude malo bolja, sa usporenim kadrovima. Muzika isto jača tokom serije, jer sem uvodne špice koja je dobra i iza koje stoji Aleksandra Kovač, serija kao da nema nikakvu propratnu muziku.
Epilog: obe serije nude osveženje na našem TV nebu i dobar kvalitet, te će sigurno naći put do publike, a nadamo se i inspirisati druge produkcije da se upuste u krimi žanr.
Коментари